Projecten

Crisismanagement voor het
Slotervaart Ziekenhuis

Lees verder

Gezonde Samenleving

Eind 2018 werd AT Osborne ingeschakeld om het functioneren van het failliete Slotervaart Ziekenhuis af te bouwen en een zorgvuldige overdracht van patiënten te organiseren. Rond Kerst was die overdracht voltooid. In de eerste helft van 2019 werd de rol als crisismanager afgerond.

Op basis van een ruime ervaring in complexe ziekenhuisopgaven wist AT Osborne structuur aan te brengen in deze urgente opgave. Eerst werden de doelstellingen en het tijdspad bepaald. Een projectstructuur bracht de verantwoordelijkheden en taken in kaart en creëerde zo binnen enkele dagen rust en overzicht. Systemen voor monitoring van de voortgang en risicomanagement maakten sturing mogelijk. Dat wekte vertrouwen bij betrokken partijen zoals de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd, de Nederlandse Zorgautoriteit, verzekeraars en omliggende ziekenhuizen. Op basis van dit vertrouwen lukte het om de patiënten binnen de gestelde deadline onder te brengen bij andere zorgverleners.

Geen draaiboek

Hierna konden de projectorganisatie en de curatoren zich richten op de afhandeling van patiëntendossiers en de afwikkeling van de financiële kant van het faillissement. Na enkele maanden verliep dit dermate soepel, dat wij als crisismanager konden terugtreden. Toch bleven wij de ontwikkelingen volgen. In de eerste plaats omdat het faillissement van ‘Slootje’ ook ons emotioneel had geraakt. Maar ook omdat de opdracht een primeur was in Nederland, waarvoor geen draaiboek bestond. Het kon niet anders dan dat we hier achteraf lering uit konden trekken. De voornaamste les bleek te maken te hebben met communicatie. Uiteraard was er een communicatieplan, maar dat had beter moeten aansluiten op de behoefte van medewerkers en patiënten om hen in staat te stellen om goed om te gaan met de uitzonderlijke situatie. Ook de impact van informatie op de reputatie en de dynamiek van een dergelijke opgave is een punt van aandacht.

Crisis als motor

AT Osborne ziet een crisis niet als bedreiging, maar als motor voor echte verandering. De urgentie biedt gelegenheid om met een frisse blik te kijken naar wat er echt en echt nu moet gebeuren. Vertaal dit in heldere afspraken met een kleine groep betrokkenen, die verantwoordelijkheid nemen en tot daden overgaan. Daarna ontstaat ruimte voor eventuele verdere gewenste veranderingen. Bij crises komt logischerwijs enige vorm van rouw kijken. Toepassing van het model voor rouwverwerking van Elisabeth Kubler Ross helpt te bepalen welke acties op dit vlak nodig zijn om stappen vooruit te kunnen zetten.

Video
Delen

Uw naam

E-mail

Naam ontvanger

E-mail adres ontvanger

Uw bericht

Verstuur

Share

E-mail

Facebook

Twitter

Google+

LinkedIn