Een zoektocht. Zo omschrijft Robin Biemans van kenniscentrum STOWA het project waarvoor hij AT Osborne inschakelde. Het doel is om, voor waterschappen en provincies, handen en voeten te geven aan de zorgplicht voor een veilige regionale waterkering. “Die zorgplicht staat benoemd maar hoe waterschappen dat nu het beste kunnen uitvoeren en vooral aantonen dat is een uitdaging.”
STOWA, het kenniscentrum voor de waterschappen, voert onderzoeken uit namens de 21 waterschappen in Nederland. Biemans houdt zich daarbinnen al een aantal jaar bezig met de waterkeringen en in het bijzonder de regionale: dijken en kades langs boezemwateren en kanalen. Dat zijn er nogal wat. “De dijkafschuiving in Wilnis in 2003 zorgde ervoor dat iedereen op scherp stond. Ook voor de primaire waterkeringen is er inmiddels een zorgplicht waarbij beheerders aantoonbaar hun beheer en onderhoud op orde moeten hebben. Dat is nu ook de bedoeling voor de regionale waterkeringen , maar hoe dat vorm gegeven moet worden is nog onduidelijk.”
Een opdracht die goed past bij Robin Biemans. “Ik vind het vooral leuk om plannen te bedenken en partijen bij elkaar te brengen om samen iets op te lossen”, vertelt hij. In het ‘zorgplicht-project’ kan hij zijn hart ophalen. Hij heeft te maken met 21 waterschappen, 12 provincies en Rijkswaterstaat. “Dan heb je ook nog waterschappen die meerdere provincies bedienen. Zij moeten aan soms wel vier verschillende provincies rapporteren. Het is daarom fijn om een minimale basis en het liefst uniformiteit te ontwikkelen. Het is een zoekproces om met alle partijen tot iets werkbaars te komen.”
De opdracht die hij kreeg is geen makkelijke en daarom werd de hulp van Leen van Oosterom en Eva Kool van AT Osborne ingeroepen. “Ik had in dit proces vooral behoefte aan een partner die meezoekt naar wat er nodig is en dit dan ook helder kan formuleren.” Leen en Eva gingen eind vorig jaar aan de slag met een inventarisatieronde langs alle waterschappen. “Dat vraagt ook bestuurlijke sensitiviteit. Waterschappen voeren beheer en onderhoud al honderden jaren uit en dat gaat goed. Niet elk waterschap stond daarom te springen om een formele zorgplicht en bijbehorende administratie. Het is dus niet alleen een kwestie van informatie ophalen maar ook draagvlak creëren.”
Die inventarisatie is nu afgerond en samen met het team van AT Osborne wordt een stip op de horizon geplaatst en het proces verder ingevuld. “Het is fijn om dat echt samen met elkaar te doen. Dat kan helaas niet altijd live. Ik mis wel het even van gedachten wisselen met elkaar bij de koffieautomaat. Dat gaat soms op een informele, maar daardoor wel makkelijke manier. Maar online lukt het ook”, besluit Robin.
“Ik vind het vooral leuk om plannen te bedenken en partijen bij elkaar te brengen om samen iets op te lossen.”
Google+